Dostluk

Geçen hafta sonu yıllar önce okul sıralarında çok iyi arkadaş olduğumuz ama sonra birbirimizi kaybettiğimiz çok sevdiğim arkadaşımı ziyarete gittim.Yaklaşık bir aydır onu aramak ve bulmak isteğim dayanılmaz olmuştu. Adını koyamadığım birşeyler beni dürtüyordu sanki.Yaşadığı şehirin telefon rehberinden kendisine ulaştım ve beni karşısında bulunca inanamadı. Kendisi de beni bulmaya çalışmış ama ulaşamamış. Öyle bir öğleden sonra geçirdik ki anlatamam. Hiç susmadık, ağladık, güldük. Paylaşacağımız o kadar çok şey vardı yılların biriktirdiği, bitmedi, bitmez de. Onun yanlızlığı, dost ve arkadaş ihtiyacı beni çok etkiledi. Keşke zor zamanlarında yanında olabilseydim, olsaydı dedim durdum kendi kendime. Ama yaşam öyle sürüklüyor ki insanları, günlük telaşlar, sıkıntılar, imkansızlıklar gitgide yanlızlaştırıyor sanki hepimizi.Eski arkadaşlıklar ve dostluklar hiç unutulmuyor. Dostlarımıza ve arkadaşlarımıza mutlaka zaman ayırmalıyız, bu ruh sağlığımız, gelişimimiz için çok önemli, buna şimdi daha çok inanıyorum. Burada gördüğünüz dantel örtü onun el emeği. Sıfırdan bir yuva yaratmış kendine. Artık sürekli birbirimizden haberdar olacağız, hiç ertelemeyeceğiz. Eminim bu ikimize de iyi gelecek.Hepinize sevdiklerinizle mutlu bir hafta diliyorum.